miðvikudagur, júlí 27, 2005
Að vera samkvæm sjálfri sér - eða hvað?
Haldið þið ekki að í gær hafi sjálfur þrjóturinn Eiríkur Jónsson á DV hringt í mig. Málið var að diskurinn með Villiköttunum var að koma út, en fyrir þá sem ekki vita eru á honum lög og textar eftir eldri son minn og sömuleiðis lög eftir Frey Eyjólfsson úr Geirfuglunum. En hvað um það frumburðurinn hafði verið í viðtali við DV og nú var spurt hvort ég vildi vera með í dálki sem kallaðist mamma segir. Ég hef reyndar einu sinni lent í þessum sama dálki á árunum áður með spurningum um sama son, sem var svo sem allt í lagi, en daginn eftir sleit eiturpenninn Svarthöfði orð mín rækilega úr samhengi (og vitnaði meira að segja í mig á forsíðu). Eftir það hef ég ekki keypt DV. Auk þess er EJ ekki í miklu uppáhaldi hjá mér svo ég hafði allt á hornum mínum, fékk þarna útrás fyrir margra ára innibyrgða gremju, en eins og karlgreyið sagði var hitt atvikið fyrir hans tíð á blaðinu og allt annar ritstjóri þá. Honum tókst því að lempa mig og ég svaraði einhverjum spurningum og það síðasta sem hann sagði við mig var: „Ég fer vel með þetta. “ Ég sagði að það væri eins gott og ef ég yrði ekki ánægð skyldi hann eiga mig á fæti og mér væri full alvara með því. Ég keypti DV í gær til að sjá viðtalið - það var í góðu lagi - og nú neyðist ég líklega til að kaupa það aftur í dag til að sjá hvor EJ hefur staðið við orð sín.
Ég held þetta hljóti að kallast að vera ekki samkvæm sjálfri sér. Eða hvað?
Ég held þetta hljóti að kallast að vera ekki samkvæm sjálfri sér. Eða hvað?