Sagnarandinn

Ég var að lesa bókin Sögur úr Síðunni eftir Böðvar Guðmundsson, hafði heyrt fáeina lestra höfundar í útvarpinu fyrir ekki svo löngu. Það er skemmst frá því að segja að þetta er frábær bók og dásamleg lýsing á lífinu í sveit um og upp úr miðri síðustu öld. Þótt ég sé alin ekki alin upp í næsta nágrenni við Hvítársíðu var ekki laust við að ég kannaðist við sumt af þessu fólki úr sveitinni minni þegar ég var að alast upp. Karla sem reyndu með öllum ráðum að draga björg í bú þótt einhverjir stórlaxar úr Reykjavík væru með ána á leigu, og konur sem kunnu ráð við öllu, líka hvernig baka ætti heilhveitibrauð handa trúboða þótt heilhveiti væri ekki til á bænum. Þetta fólk var ekki að kippa sér upp við smámuni eins og að slökkviliðsbíllinn væri notaður til að skreppa á í bæinn og hugsaði sig ekki tvisvar um að taka að sér drengmeinleysingja sem hafði gerst helst til fingralangur í vegavinnu.
Ég mæli með Sögum úr Síðunni, hún er skrifuð af svo einlægri væntumþykju höfundar í garð fólksins og æskustöðvanna.